Is iedereen boos en afgestompt?

Hoor jij bij die groep mensen die reflecteert, empathisch is en bewuste keuzes maakt? Of ben jij één van de mensen die anderen de schuld geeft, doelloos door het leven gaat en continu gefrustreerd, boos en afgestompt is?

Het lijken twee groepen te zijn. Misschien ken je dat plaatje wel? Het is een afbeelding van een rij mensen voor een deur/loket met de naam ‘medicatie en snel geluk’ en een deur/loket met de naam ‘levensstijl en lange termijn doelen’ met één persoon ervoor. De mobiel, digitale ontwikkelingen en de ‘weggooi’ maatschappij zorgen ervoor dat ons brein ons tegenwerkt. Ja, het is allemaal wel verklaarbaar, maar het maakt niet per se vriendelijke verbonden compassievolle mensen.

Het stresssysteem werkt de mensen tegen

Het stresssysteem is gemaakt om ons te beschermen tegen gevaren als nat en kou, honger, ziekte, roofdieren/vijanden. Het is dus handig voor mensen om het altijd warm te hebben, eten te verzamelen, uit de buurt te blijven van ziekte en alert te zijn voor externe gevaren. Deze basisgevaren bestaan in de Westerse wereld niet meer. Toch vinden mensen het fijn om dingen, eten en spullen te verzamelen. Mensen willen vijanden op afstand houden en dat doen ze meestal door zich terug te trekken met eenzaamheid of achterdochtigheid als gevolg. Ze focussen op zekerheid en continu een temperatuur van 18 tot 23 graden.

Deze voorbeelden zorgen op de lange termijn juist voor stress, onzekerheid en wanhoop. We hebben elkaar nodig om ons veilig te voelen. Mensen zijn kudde dieren. Het helpt om een groep mensen om je heen te hebben die hetzelfde denkt, doet en interessant vindt. Echter is de normaal; ongezond eten, weinig bewegen, scrollen, Netflixen en televisie kijken. Daarnaast helpt continu 18 tot 23 graden in huis niet voor je hormoonsysteem. De schildklier kan dan zijn werk niet meer doen, waardoor deze overstuur raakt en te hard of te weinig gaat werken. Aan de andere kant zoeken mensen veiligheid in spullen kopen en meer eten in de kast, terwijl dit zorgt voor chaos en hoge suikerpieken. Het is verklaarbaar dat veel mensen boos en afgestompt, gestrest en onrustig zijn. Het stresssysteem en de Westerse maatschappij hebben geen goede deal gesloten…

De andere kant

Gelukkig is er ook nog een groep mensen die bewuster wordt, boeken leest, zich verdiept in de werking van het stresssysteem, hormonen, voeding en eigen patronen en gedragingen, spiritualiteit en persoonlijke ontwikkeling. Dit vraagt korte termijn ongemakken, maar geeft lange termijn geluk. Er ontstaat ruimte om keuzes te maken, iets te doen voor een ander, goed te zorgen voor jezelf en een leven vol dankbaarheid en tevredenheid.

Emoties zijn er dan nog steeds, allemaal. Tegenslagen zijn er dan nog steeds, soms onvoorspelbaar. Uitdagingen komen op je pad. En het coole, jij kunt die aan. Je bent veerkrachtig, je herkent je eigen patronen en je hebt steun van je omgeving. Voldoende herstel en regelmatig acute stress, dat houdt de mens gezond!

Herken jij de twee groepen op de weg?

Ik reed laatst van Zeewolde in Flevoland naar Grashoek in Limburg. Het was af en toe best druk op de weg. Op een gegeven moment reed ik op een invoegstrook. De man in de zwarte auto keek strak voor zich uit en bumper kleefde op zijn voorligger. Helaas, geen plek voor mij. Daarachter dan? Nee weer een bumperklever. Ik keek vragend naar links, mag ik er tussen? Gelukkig lukte het om op tijd in te voegen. We reden stapvoets verder tot het verkeer weer doorreed. Er kwam een vrachtwagen voor mij in het zicht. Ik hield het verkeer om mij heen in de gaten en wilde zo meteen de vrachtwagen inhalen. Op het moment dat de vrachtwagen naderde, gebeurde er opeens veel tegelijk. De auto achter me gaf gas en haalde me in. Een snelle Jelle kwam aangeschoten op de linkerbaan en voordat we het wisten moesten we met z’n allen op de rem.

Ik kan me nog herinneren dat er een tijd was dat mensen mee dachten met elkaar, ruimte bewaarden voor de ander en afstand hielden. De meeste mensen bumperkleven, halen in en schieten er nog even voor langs tegenwoordig. De meeste mensen denken hier niet over na, staan er niet bij stil wat hun gedrag en manier van rijden voor effect heeft op de ander. Zij doen wat goed is voor zichzelf. Ze wijzen, leggen het probleem bij de ander of worden gewoon boos.

Dit gebeurt niet alleen in het verkeer. Mensen gaan blind, doof en met een grote mond door het leven, vastgeplakt aan een schermpje. Zo zonde en jammer, want in de menselijke verbinding, samen, gevend én ontvangend is het zoveel vriendelijker en leuker.

What to do?

Het is verklaarbaar dat we met z’n allen uit balans en uit verbinding zijn geraakt, boos en afgestompt zijn geworden. Ik verlang er naar om elkaar weer te vinden. Samen te groeien naar meer verbinding, vriendelijkheid en oprechtheid. In plaats van rennen, vliegen, haasten, juist tijd en ruimte voor elkaar, voor dat waar het leven om draait, voor zachtheid en vertrouwen. Een leven waarin de hectiek plaats maakt voor momenten van verbinding, aanwezig zijn, tevredenheid. Dit vinden we als er tijd en ruimte is voor niks doen, stilstaan, ademen, reflectie en eerlijk kijken naar onszelf, want als je in verbinding bent met jezelf dan kun je vanuit liefde verbinden met de ander. Niet ik ik ik, maar ik jij wij.

Wil jij ontdekken welk deel jij speelt in dit geheel? Op de weg naar binnen voelen wat er speelt in jou en daardoor meer verbonden zijn met de mensen om je heen? In 1 op 1 coaching, groepslessen, evenementen en retraites kom je uit je hoofd, zak je in je lichaam, voel je vertrouwen in jezelf en ervaar je plezier in het leven.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *